برای افرادی که بینایی ضعیفی دارند، لنزهای تماسی اغلب بخش جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره هستند. طبق گفته آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا، لنز تماسی یک دیسک پلاستیکی شفاف است که روی چشم قرار می‌گیرد تا بینایی فرد را بهبود بخشد. برخلاف عینک، این لنزهای نازک روی لایه اشکی چشم قرار می‌گیرند که قرنیه چشم را پوشانده و محافظت می‌کند. در حالت ایده‌آل، لنزهای تماسی باید مورد توجه قرار نگیرند و به افراد کمک کنند تا بهتر ببینند.
لنزهای تماسی می‌توانند انواع مختلفی از مشکلات بینایی، از جمله نزدیک‌بینی و دوربینی را اصلاح کنند (طبق گفته موسسه ملی چشم). بسته به نوع و شدت کاهش بینایی، انواع مختلفی از لنزهای تماسی وجود دارد که برای شما مناسب‌تر هستند. لنزهای تماسی نرم رایج‌ترین نوع هستند و انعطاف‌پذیری و راحتی را که بسیاری از استفاده‌کنندگان لنزهای تماسی ترجیح می‌دهند، ارائه می‌دهند. لنزهای تماسی سفت و سخت سخت‌تر از لنزهای تماسی نرم هستند و ممکن است عادت کردن به آنها برای برخی افراد دشوار باشد. با این حال، سفتی آنها در واقع می‌تواند پیشرفت نزدیک‌بینی را کند کند، آستیگماتیسم را اصلاح کند و بینایی واضح‌تری را فراهم کند (طبق گفته Healthline).
اگرچه لنزهای تماسی می‌توانند زندگی را برای افراد کم‌بینا آسان‌تر کنند، اما برای عملکرد بهینه به مراقبت و نگهداری نیاز دارند. اگر دستورالعمل‌های تمیز کردن، نگهداری و تعویض لنزهای تماسی (از طریق کلینیک کلیولند) را رعایت نکنید، سلامت چشم شما ممکن است به خطر بیفتد. در اینجا آنچه باید در مورد لنزهای تماسی بدانید، آورده شده است.
پریدن به داخل استخر یا راه رفتن در ساحل با لنزهای تماسی ممکن است بی‌ضرر به نظر برسد، اما سلامت چشمان شما می‌تواند در معرض خطر باشد. استفاده از لنزهای تماسی در چشمان هنگام شنا بی‌خطر نیست، زیرا لنزها مقداری از آبی را که وارد چشم شما می‌شود جذب می‌کنند و می‌توانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، مواد شیمیایی و میکروب‌های مضر را جمع کنند (به نقل از Healthline). قرار گرفتن طولانی مدت چشم در معرض این عوامل بیماری‌زا می‌تواند منجر به عفونت چشم، التهاب، سوزش، خشکی و سایر مشکلات خطرناک چشم شود.
اما اگر نتوانید لنزهای تماسی خود را حذف کنید چه؟ بسیاری از افراد مبتلا به پیرچشمی نمی‌توانند بدون لنزهای تماسی یا عینک ببینند و عینک برای شنا یا ورزش‌های آبی مناسب نیست. لکه‌های آب به سرعت روی عینک ظاهر می‌شوند، به راحتی کنده می‌شوند یا شناور می‌شوند.
اگر هنگام شنا مجبور به استفاده از لنزهای تماسی هستید، شبکه بینایی‌سنجی توصیه می‌کند برای محافظت از لنزهای خود از عینک محافظ استفاده کنید، بلافاصله پس از شنا آنها را بردارید، لنزهای تماسی را پس از تماس با آب کاملاً ضدعفونی کنید و از قطره‌های مرطوب‌کننده برای جلوگیری از خشکی چشم استفاده کنید. اگرچه این نکات تضمین نمی‌کنند که هیچ مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد، اما می‌توانند خطر ابتلا به عفونت چشم را کاهش دهند.
شما می‌توانید به تمیز کردن و ضدعفونی کردن کامل لنزهای تماسی قبل و بعد از هر بار استفاده اهمیت زیادی بدهید. با این حال، لنزهای تماسی که اغلب نادیده گرفته می‌شوند نیز باید بخش مهمی از مراقبت از چشم شما باشند. اگر از جعبه‌های لنز خود مراقبت نکنید، باکتری‌های مضر می‌توانند در داخل آنها رشد کرده و به چشمان شما راه پیدا کنند (از طریق Visionworks).
انجمن بینایی‌سنجی آمریکا (AOA) توصیه می‌کند لنزهای تماسی را پس از هر بار استفاده تمیز کنید، در صورت عدم استفاده آنها را باز و خشک کنید و هر سه ماه یکبار لنزهای تماسی را تعویض کنید. پیروی از این مراحل با اطمینان از ضدعفونی شدن و نگهداری لنزهای تماسی در یک ظرف تمیز و تازه پس از هر بار استفاده، به حفظ سلامت چشمان شما کمک می‌کند.
ویژن‌ورکس همچنین به شما می‌گوید که چگونه محفظه‌های لنز تماسی را به درستی تمیز کنید. ابتدا، محلول لنز استفاده شده را که ممکن است حاوی باکتری‌ها و مواد محرک خطرناک باشد، دور بریزید. سپس دست‌های خود را بشویید تا هرگونه میکروبی که می‌تواند وارد محفظه لنز شود، از روی پوستتان پاک شود. سپس مقداری مایع لنز تمیز به محفظه اضافه کنید و انگشتان خود را روی محفظه و درب آن بکشید تا هرگونه رسوبی شل و پاک شود. آن را بیرون بریزید و بدنه را با محلول فراوان بشویید تا تمام رسوبات از بین بروند. در نهایت، محفظه را رو به پایین قرار دهید، بگذارید کاملاً در هوا خشک شود و پس از خشک شدن، دوباره ببندید.
خرید لنزهای تماسی تزئینی برای زیبایی یا ایجاد جلوه‌های ویژه می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، اما اگر نسخه پزشک نداشته باشید، ممکن است در نهایت بهای عواقب پرهزینه و دردناک آن را بپردازید. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در مورد خرید لنزهای تماسی بدون نسخه هشدار می‌دهد تا از آسیب‌های چشمی که ممکن است هنگام استفاده از لنزهایی که به درستی با چشم شما مطابقت ندارند، رخ دهد، جلوگیری شود. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در مورد خرید لنزهای تماسی بدون نسخه هشدار می‌دهد تا از آسیب‌های چشمی که ممکن است هنگام استفاده از لنزهایی که به درستی با چشم شما مطابقت ندارند، رخ دهد، جلوگیری شود.سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در مورد خرید لنزهای تماسی بدون نسخه هشدار می‌دهد تا از آسیب دیدگی چشم که ممکن است هنگام استفاده از لنزهایی که مناسب چشم شما نیستند، رخ دهد، جلوگیری شود.سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در مورد خرید لنزهای تماسی بدون نسخه هشدار می‌دهد تا از آسیب دیدگی چشم که ممکن است هنگام استفاده از لنزهایی که مناسب چشم شما نیستند، رخ دهد، جلوگیری شود.
برای مثال، اگر این لنزهای زیبایی با چشم شما متناسب یا متناسب نباشند، ممکن است دچار خراش قرنیه، عفونت قرنیه، ورم ملتحمه، کاهش بینایی و حتی نابینایی شوید. علاوه بر این، لنزهای تماسی تزئینی اغلب دستورالعملی برای تمیز کردن یا پوشیدن ندارند که این نیز می‌تواند باعث مشکلات بینایی شود.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) همچنین اعلام کرده است که فروش لنزهای تماسی تزئینی بدون نسخه پزشک غیرقانونی است. لنزها در دسته محصولات آرایشی یا سایر محصولاتی که می‌توان بدون نسخه پزشک فروخت، قرار نمی‌گیرند. هرگونه لنز تماسی، حتی آنهایی که بینایی را اصلاح نمی‌کنند، نیاز به نسخه پزشک دارند و فقط از طریق نمایندگی‌های مجاز قابل فروش هستند.
طبق مقاله‌ای از انجمن بینایی‌سنجی آمریکا، رابرت اس. لیمن، رئیس AOA، در این باره می‌گوید: «بسیار مهم است که بیماران به چشم‌پزشک مراجعه کنند و فقط از لنزهای تماسی استفاده کنند، چه با اصلاح بینایی و چه بدون آن.» اگر می‌خواهید از لنزهای رنگی استفاده کنید، حتماً به یک متخصص بینایی‌سنجی مراجعه کنید و نسخه بگیرید.
اگرچه ممکن است فهمیدن اینکه لنز تماسی شما به نحوی به پشت چشمتان منتقل شده است، تکان دهنده باشد، اما در واقع آنجا گیر نکرده است. با این حال، پس از مالیدن، ضربه زدن یا لمس تصادفی چشم، لنز تماسی می‌تواند از جای خود خارج شود. لنز معمولاً به بالای چشم، زیر پلک، منتقل می‌شود و شما را متعجب می‌کند که کجا رفته و دیوانه‌وار سعی می‌کنید آن را بیرون بیاورید.
خبر خوب این است که لنز تماسی نمی‌تواند پشت چشم گیر کند (از طریق All About Vision). لایه داخلی مرطوب زیر پلک، که ملتحمه نامیده می‌شود، در واقع روی بالای پلک تا می‌شود، به عقب تا می‌شود و لایه بیرونی کره چشم را می‌پوشاند. در مصاحبه‌ای با Self، آندره تاو، رئیس منتخب AOA، توضیح می‌دهد: «غشای [ملتحمه] در سراسر سفیدی چشم و بالا و زیر پلک امتداد دارد و یک کیسه در اطراف محیط پشت چشم، از جمله لنزهای تماسی براق، ایجاد می‌کند.»
با این اوصاف، اگر ناگهان تماس چشم‌هایتان قطع شد، لازم نیست وحشت کنید. می‌توانید با ریختن چند قطره مرطوب‌کننده تماسی و ماساژ دادن آرام بالای پلک خود تا زمانی که لنز بیفتد و بتوانید آن را بردارید (طبق گفته All About Vision).
محلول لنز تمام شده و وقت رفتن به فروشگاه را ندارید؟ حتی به استفاده مجدد از ضدعفونی‌کننده‌ی ظرف لنز فکر هم نکنید. وقتی لنزهای تماسی شما در محلول خیسانده شوند، می‌توانند محل تجمع باکتری‌های عفونت‌زا و مواد محرک مضر باشند که اگر دوباره از محلول استفاده کنید، لنزهای شما را آلوده می‌کنند (به نقل از Visionworks).
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) همچنین در مورد «قطع» استفاده از محلولی که در حال حاضر در مورد شما استفاده می‌شود، هشدار می‌دهد. حتی اگر مقداری محلول تازه به محلول استفاده شده خود اضافه کنید، محلول برای استریل کردن مناسب لنزهای تماسی استریل نخواهد بود. اگر محلول کافی برای تمیز کردن و نگهداری ایمن لنزهای خود ندارید، دفعه بعد که تصمیم به استفاده از لنزهای تماسی گرفتید، بهتر است آنها را دور بیندازید و یک جفت جدید بخرید.
AOA اضافه می‌کند که رعایت دستورالعمل‌های مراقبتی ارائه شده توسط سازنده محلول لنز تماسی بسیار مهم است. اگر توصیه می‌شود که لنزهای تماسی خود را فقط برای مدت زمان محدودی در محلول نگه دارید، باید طبق این برنامه آنها را ببندید، حتی اگر قصد استفاده از لنزهای تماسی را ندارید. معمولاً لنزهای شما به مدت 30 روز در همان محلول نگهداری می‌شوند. پس از آن، برای تهیه لنزهای جدید، باید آن لنزها را دور بیندازید.
یکی دیگر از فرضیات رایجی که بسیاری از استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی دارند این است که آب جایگزین بی‌خطری برای نگهداری لنزهای تماسی در غیاب محلول است. با این حال، استفاده از آب، به خصوص آب شیر، برای تمیز کردن یا نگهداری لنزهای تماسی اشتباه است. آب می‌تواند حاوی آلاینده‌های مختلف، باکتری‌ها و قارچ‌هایی باشد که می‌توانند به سلامت چشم شما آسیب برسانند (از طریق All About Vision).
به طور خاص، میکروارگانیسمی به نام آکانتامبا که معمولاً در آب لوله‌کشی یافت می‌شود، می‌تواند به راحتی به سطح لنزهای تماسی بچسبد و هنگام استفاده از آنها، چشم‌ها را آلوده کند (طبق گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده). عفونت‌های چشمی ناشی از آکانتامبا در آب لوله‌کشی می‌تواند علائم دردناکی از جمله ناراحتی شدید چشم، احساس جسم خارجی در داخل چشم و لکه‌های سفید در اطراف لبه بیرونی چشم ایجاد کند. اگرچه علائم می‌توانند از چند روز تا چند ماه ادامه داشته باشند، اما چشم حتی با درمان نیز هرگز به طور کامل بهبود نمی‌یابد.
حتی اگر آب لوله‌کشی خوبی در منطقه شما وجود دارد، احتیاط بهتر از پشیمانی است. فقط از لنزهای تماسی برای نگهداری لنز یا انتخاب یک جفت جدید استفاده کنید.
بسیاری از افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، به امید صرفه‌جویی در هزینه یا اجتناب از مراجعه مجدد به اپتومتریست، برنامه استفاده از لنز خود را تمدید می‌کنند. اگرچه این اتفاق ناخواسته رخ می‌دهد، اما عدم رعایت برنامه تعویض لنز می‌تواند ناخوشایند باشد و خطر عفونت چشم و سایر مشکلات سلامت چشم را افزایش دهد (از طریق شبکه اپتومتریست).
همانطور که شبکه بینایی‌سنجی توضیح می‌دهد، استفاده از لنزهای تماسی برای مدت طولانی یا فراتر از زمان توصیه شده می‌تواند جریان اکسیژن به قرنیه و رگ‌های خونی چشم را محدود کند. نتایج از علائم خفیفی مانند خشکی چشم، سوزش، ناراحتی لنز و خونریزی چشم تا مشکلات جدی‌تر مانند زخم قرنیه، عفونت، جای زخم قرنیه و از دست دادن بینایی متغیر است.
مطالعه‌ای که در مجله‌ی Optometry and Vision Science منتشر شد، نشان داد که استفاده‌ی بیش از حد از لنزهای تماسی در هر روز می‌تواند منجر به تجمع پروتئین روی لنزها شود که می‌تواند باعث سوزش، کاهش حدت بینایی، بزرگ شدن برآمدگی‌های کوچک روی پلک‌ها به نام پاپیلای ملتحمه و خطر عفونت شود. برای جلوگیری از این مشکلات چشمی، همیشه از یک برنامه‌ی استفاده از لنزهای تماسی پیروی کنید و آنها را در فواصل توصیه شده تعویض کنید.
چشم پزشک شما همیشه توصیه می‌کند که قبل از استفاده از لنزهای تماسی، دست‌های خود را بشویید. اما نوع صابونی که برای شستن دست‌های خود استفاده می‌کنید، می‌تواند در مراقبت از لنز و سلامت چشم تفاوت زیادی ایجاد کند. بسیاری از انواع صابون‌ها ممکن است حاوی مواد شیمیایی، روغن‌های ضروری یا مرطوب‌کننده‌هایی باشند که می‌توانند روی لنزهای تماسی قرار بگیرند و در صورت عدم شستشوی کامل، باعث سوزش چشم شوند (طبق گفته بنیاد ملی کراتوکونوس). باقیمانده مواد همچنین می‌تواند روی لنزهای تماسی یک لایه تشکیل دهد و بینایی را تار کند.
شبکه بینایی‌سنجی توصیه می‌کند که قبل از گذاشتن یا برداشتن لنزهای تماسی، دست‌های خود را با صابون ضد باکتری بدون عطر بشویید. با این حال، آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا خاطرنشان می‌کند که استفاده از صابون مرطوب‌کننده تا زمانی که قبل از گذاشتن لنزهای تماسی، صابون را کاملاً از روی دست‌های خود بشویید، بی‌خطر است. اگر چشمان حساسی دارید، می‌توانید ضدعفونی‌کننده‌های دستی را نیز در بازار پیدا کنید که به‌طور خاص برای کار با لنزهای تماسی طراحی شده‌اند.
آرایش کردن هنگام استفاده از لنزهای تماسی می‌تواند دشوار باشد و ممکن است کمی تمرین لازم باشد تا از ورود محصول به چشم و لنزهای تماسی جلوگیری شود. برخی از لوازم آرایشی ممکن است لایه‌ای یا باقیمانده‌ای روی لنزهای تماسی باقی بگذارند که هنگام قرار گرفتن زیر لنز می‌تواند باعث سوزش شود. آرایش چشم، از جمله سایه چشم، خط چشم و ریمل، می‌تواند به ویژه برای افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند مشکل‌ساز باشد زیرا به راحتی می‌توانند وارد چشم شوند یا پاک شوند (از طریق CooperVision).
دانشگاه جان هاپکینز مدیسین اعلام کرده است که استفاده از لوازم آرایشی همراه با لنزهای تماسی می‌تواند باعث سوزش چشم، خشکی، آلرژی، عفونت چشم و حتی آسیب دیدگی شود، اگر مراقب نباشید. بهترین راه برای جلوگیری از این علائم این است که همیشه زیر آرایش از لنزهای تماسی استفاده کنید، از یک برند معتبر لوازم آرایشی ضد حساسیت استفاده کنید، از به اشتراک گذاشتن لوازم آرایش خودداری کنید و از سایه چشم براق خودداری کنید. لورآل پاریس همچنین خط چشم سبک، ریمل ضد آب مخصوص چشم‌های حساس و سایه چشم مایع را برای کاهش ریزش پودر توصیه می‌کند.
همه محلول‌های لنز تماسی یکسان نیستند. این مایعات استریل می‌توانند از مواد مختلفی برای ضدعفونی و تمیز کردن لنزها یا فراهم کردن راحتی بیشتر برای افراد نیازمند استفاده کنند. به عنوان مثال، برخی از انواع لنزهای تماسی که می‌توانید در بازار پیدا کنید شامل لنزهای تماسی چند منظوره، لنزهای تماسی مخصوص خشکی چشم، لنزهای تماسی پراکسید هیدروژن و سیستم‌های کامل مراقبت از لنزهای سخت (از طریق Healthline) هستند.
افرادی که چشمان حساسی دارند یا افرادی که از انواع خاصی از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، متوجه می‌شوند که برخی از لنزهای تماسی بهتر از سایرین عمل می‌کنند. اگر به دنبال یک راه حل مقرون به صرفه برای ضدعفونی و مرطوب کردن لنزهای خود هستید، یک محلول چند منظوره ممکن است برای شما مناسب باشد. برای افرادی که چشمان حساس یا آلرژی دارند، می‌توانید یک محلول نمکی ملایم برای شستشوی لنزهای تماسی قبل و بعد از ضدعفونی کردن برای راحتی مطلوب خریداری کنید (طبق گفته Medical News Today).
محلول پراکسید هیدروژن گزینه دیگری است اگر محلول چند منظوره باعث واکنش یا ناراحتی شود. با این حال، باید از جعبه مخصوصی که همراه محلول ارائه می‌شود استفاده کنید که پراکسید هیدروژن را ظرف چند ساعت به محلول استریل نمکی تبدیل می‌کند (مورد تأیید FDA). اگر سعی کنید لنزها را قبل از خنثی شدن پراکسید هیدروژن دوباره در چشم قرار دهید، چشمان شما می‌سوزد و ممکن است قرنیه شما آسیب ببیند.
وقتی نسخه لنز تماسی خود را دریافت کردید، ممکن است احساس کنید که برای زندگی آماده‌اید. با این حال، افرادی که از لنز تماسی استفاده می‌کنند باید سالانه معاینه شوند تا مشخص شود که آیا چشمانشان تغییر کرده است یا خیر و آیا لنزهای تماسی بهترین انتخاب برای نوع کاهش بینایی آنها هستند یا خیر. معاینه جامع چشم همچنین به شناسایی بیماری‌های چشمی و سایر مشکلاتی که می‌توانند منجر به درمان زودهنگام و بهبود بینایی شوند (از طریق CDC) کمک می‌کند.
طبق گفته VSP Vision Care، معاینات لنزهای تماسی در واقع با معاینات منظم چشم متفاوت است. معاینات منظم چشم شامل بررسی بینایی فرد و جستجوی علائم مشکلات احتمالی است. با این حال، بررسی لنزهای تماسی شامل نوع متفاوتی از آزمایش است تا مشخص شود که بینایی شما با لنزهای تماسی چقدر باید واضح باشد. پزشک همچنین سطح چشم شما را اندازه‌گیری می‌کند تا لنزهای تماسی با اندازه و شکل مناسب را تجویز کند. همچنین این فرصت را خواهید داشت که در مورد گزینه‌های لنز تماسی صحبت کنید و تعیین کنید کدام نوع برای نیازهای شما مناسب‌تر است.
اگرچه ممکن است ذکر این موضوع برای یک چشم پزشک تکان دهنده باشد، اما مهم است بدانید که بزاق روش استریل یا ایمنی برای مرطوب کردن مجدد لنزهای تماسی نیست. لنزهای تماسی را در دهان خود نگه ندارید تا آنها را مرطوب کنید وقتی که خشک می شوند، چشمان شما را تحریک می کنند یا حتی می افتند. دهان پر از میکروب و سایر میکروب هایی است که می توانند باعث عفونت چشم و سایر مشکلات چشمی شوند (از طریق اخبار یاهو). بهتر است لنزهای معیوب را دور بیندازید و با یک جفت جدید شروع کنید.
یکی از عفونت‌های چشمی که معمولاً هنگام استفاده از بزاق برای مرطوب کردن لنزها مشاهده می‌شود، کراتیت است که التهاب قرنیه ناشی از باکتری‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها یا ویروس‌هایی است که وارد چشم می‌شوند (طبق گفته کلینیک مایو). علائم کراتیت ممکن است شامل قرمزی و سوزش چشم، آبریزش یا ترشح از چشم، تاری دید و افزایش حساسیت به نور باشد. اگر سعی کرده‌اید لنزهای تماسی را با دهان مرطوب یا تمیز کنید و این علائم را تجربه می‌کنید، وقت آن رسیده است که با اپتومتریست خود قرار ملاقات بگذارید.
حتی اگر فکر می‌کنید شماره چشم شما با دوست یا یکی از اعضای خانواده یکسان است، تفاوت‌هایی در اندازه و شکل چشم وجود دارد، بنابراین به اشتراک گذاشتن لنزهای تماسی ایده خوبی نیست. ناگفته نماند، استفاده از لنزهای تماسی شخص دیگری در چشمانتان می‌تواند شما را در معرض انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها و میکروب‌هایی قرار دهد که می‌توانند شما را بیمار کنند (طبق گفته Bausch + Lomb).
همچنین، استفاده از لنزهای تماسی که با چشمان شما سازگار نیستند، می‌تواند خطر پارگی یا زخم قرنیه و عفونت چشم را افزایش دهد (از طریق رسانه‌های عمومی WUSF). اگر به استفاده از لنزهای تماسی نامناسب ادامه دهید، ممکن است به عدم تحمل لنز تماسی (CLI) نیز مبتلا شوید، به این معنی که دیگر نمی‌توانید بدون درد یا ناراحتی از لنزهای تماسی استفاده کنید، حتی اگر لنزهایی که می‌خواهید قرار دهید برای شما تجویز شده باشند (طبق گفته موسسه لیزر چشم). چشمان شما در نهایت از استفاده از لنزهای تماسی امتناع می‌کنند و آنها را به عنوان اشیاء خارجی در چشمان خود می‌بینند.
وقتی از شما خواسته می‌شود لنزهای تماسی (از جمله لنزهای تماسی تزئینی) را به اشتراک بگذارید، باید همیشه از انجام این کار خودداری کنید تا از آسیب چشمی و عدم تحمل احتمالی لنز تماسی در آینده جلوگیری شود.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) گزارش می‌دهد که رایج‌ترین رفتار پرخطر مرتبط با مراقبت از لنزهای تماسی، خوابیدن با آنها است. مهم نیست چقدر خسته هستید، بهتر است لنزهای تماسی خود را قبل از خواب خارج کنید. خوابیدن با لنزهای تماسی می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت‌های چشمی و سایر علائم مشکلات را افزایش دهد - حتی با لنزهای تماسی با ماندگاری طولانی. مهم نیست از چه نوع لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، لنزها میزان اکسیژن ضروری به چشمان شما را کاهش می‌دهند که می‌تواند بر سلامت چشم و بینایی شما تأثیر بگذارد (طبق گفته بنیاد خواب).
طبق گفته کلینیک کلیولند، لنزهای تماسی می‌توانند هنگام برداشتن لنز در حین اتصال به قرنیه، باعث خشکی، قرمزی، سوزش و آسیب شوند. بنیاد خواب افزود: خوابیدن با لنزهای تماسی همچنین می‌تواند منجر به عفونت‌های چشمی و آسیب دائمی چشم، از جمله کراتیت، التهاب قرنیه و عفونت‌های قارچی شود.